donderdag 31 januari 2019

maandag 21 januari 2019

Private Crucifixion # 2




Preliminary Drawing for 
Private Crucifixion
No 002
2019

mixed media on board
31,7 x 25,1 cm



Tegen haar zusje zei het meisje: 'Kom, we gaan Hem zoeken. Misschien is Hij daar wel waar we Hem nooit kunnen vinden.'

'Ja', zei het zusje, 'laten we opschieten, ik wil niet te laat aankomen. Ik wil alles zien.'



zondag 20 januari 2019

Nearly There - ACEC Apeldoorn




Tattoo Shop 
Tondo XL No 9 
2009

charcoal, pastels and colorpencil on paper 
Ø 111 cm
 
 
 
 

donderdag 17 januari 2019

Private Crucifixion #1



Preliminary Drawing for 
Private Crucifixion
No 001
2019

mixed media on board
31,7 x 25,1 cm



Private Crucifixion

Ooit las ik het boek 'My Name is Asher Lev' (1972) van Chaim Potok, over een joodse jongen die kunstenaar werd en een gekruisigde Christus wilde schilderen. Het lukte hem niet. Ik vond dat toen raar, maar nu niet meer. Ik kan zelf ook geen kruis tekenen of schilderen, al jaren niet meer. Ik bedoel decennia. 

Wanneer kan ik nog zoiets doen, zonder enige of beter gezegd heel veel gêne te voelen? Er zijn teveel vragen gerezen, teveel twijfels ook. Eerst waren het mijn twijfels niet, wel mijn vragen. Anderen stelden de vragen, ik maakte mij die vragen eigen. Maar ergens is het allemaal onzin. 

We zetten tegenwoordig overal vraagtekens bij en twijfelen aan zowat alles, ik zeker. Maar gewoon 'er overheen stappen' is ook een idee. Zoals een kind dat kan doen. Jezus hield veel van kinderen. Niemand mocht ze hinderen naar hem toe te gaan. Misschien dat ik dat ook maar doe, naar Hem toegaan.

Om Hem te kruisigen moet ik toch wel eerst weten hoe Hij er uitziet. Zag.