Skin Flowers, 2008
houtskool, pastel, verfstift en pen op papier
150 x 110 cm
- Toen Herodes Jezus zag, was hij zeer verheugd. Want hij had Hem reeds geruime tijd willen zien. Maar toen Jezus niks zei, vond Herodes er niks meer aan […]. En Herodes en Pilatus werden op diezelfde dag met elkaar bevriend, alhoewel ze tot op die dag vijanden van elkaar waren geweest. […]. Herodes zei tegen Jezus dat Hij Zijn kleren uit moest trekken. Dat deed Jezus gek genoeg wel, terwijl Hij toch geen enkele vraag van Herodes zinnig beantwoord had. […].
- Herodes had een geselaar […] die in een slag een letter kon geselen. Het werd de Z van Zorro [onze poes heet ook Zorro] want Herodes wist dat als hij de A liet maken, Pilatus het goede antwoord meteen zou raden en dan was het spel te makkelijk. Want de A stond voor Ariel, de kleine zeemeermin; dat wist toentertijd zo ongeveer iedereen. […] Toen de geselaar de letter erop had staan […], kon Jezus Zijn kleren weer aandoen en mocht Hij naar Pilatus. Herodes was reuze benieuwd of Pilatus het goed zou raden en welke tekening hij zou maken. Niet dat Pilatus dat zelf deed. Hij had ook een heel getalenteerde tekenaar, etser, een Romein.
- Pilatus werd ontzettend boos toen het hem niet lukte te raden […]. Het stond nu 1-0 voor Herodes. ‘Ik zal je krijgen,’ dacht Pilatus, en hij gaf de geselaar opdracht van de Z een Davidsster te maken. Jezus stond al klaar. Hij vond het spel steeds minder leuk, maar daar trekt een landvoogd zich niks van aan. Niet iedereen kan elk spel winnen; er moeten ook verliezers zijn anders is er niets aan. De Jodenster mislukte een beetje omdat er een klein extra haakje aan de ster bleef zitten: het eerste streepje van de Z. […]. Herodes bakte er niks van. Van nieuwsgierigheid rukte hij de Heiland zelf de kleren van het lijf. […]
- Alhoewel Herodes goed in de Joods-christelijke iconografie was ingevoerd en hij best wist wat een Davidsster was, begreep hij niet wat Pilatus bedoelde. Nu stond het dus 1-1. Omdat hij van de ster niks anders wist te maken, nam Herodes een ander plekje […]; er was nog ruimte genoeg. Hij fluisterde de geselaar in het oor dat het een miereneter moest worden. […] Juist in die tijd immers kreeg men belangstelling voor allerhande exotische dieren die men, als ze niet als huisdier te houden waren, in de dierentuin stopten. Maar de geselaar had nog nooit een miereneter gezien en dacht, toen Herodes het dier beschreef, dat hij een olifant bedoelde. Prompt raadde Pilatus dat het dat ook was. Hij meende zelfs te zien dat het om een Indische olifant ging. Maar omdat het fout was stond het nu 2-1. […]
- Je snapt dat Pilatus razend was. Gelukkig had hij de rug van de Here Jezus nog […]. Hij was ooit in India geweest en had daar allemaal dingen gezien die ze in Israel niet hadden. Niet alleen onbekende dieren maar bijvoorbeeld ook […] onbekende goden […]. Je raadt het al: het werd een Ganesha. Jezus kromp in elkaar van de pijn toen de geselaar de tekening bijtekende. Maar eigenlijk mocht de Heiland van geluk spreken, want de tekenaar hoefde maar een paar lijnen te veranderen om van een echte Indiase olifant […] een Indiase godheid te maken.
- Het enige wat vrij veel werk was, waren de vier of zes armen. […] Jezus en de soldaten renden zo hard als ze konden van het ene paleis naar het andere. Het trainingsjasje dat Jezus aan had was inmiddels doorweekt geraakt […]. Hij moest steeds weer huilen als er een nieuwe tekening aan de bestaande werd toegevoegd. Het werd steeds voller en ingewikkelder. Van tijd tot tijd moest er een emmer water overheen of de brandspuit, omdat je anders door de bomen het bos niet meer zag. Op een gegeven moment waren de soldaten zo moe van het rennen dat ze nieuwe, verse soldaten namen. Jezus moest natuurlijk wel zelf mee. Even was er sprake van Jezus in te ruilen voor Barabas, maar ja, die was onvindbaar, immers vrijgelaten. Op het laatst stond het 143-144 voor Pilatus en omdat Jezus echt niet meer kon mocht Hij aan het kruis hangen.
- Ik begrijp best dat sommige mensen inmiddels kotsziek zijn van dit verhaal […]. Het zijn dezelfde mensen die na 10 minuten alweer buiten de bioscoop stonden toen ze dachten de film van Mel Gibson te gaan zien. Dat zijn de zachten. Misschien zijn het de goeien. Misschien ook niet. Het kan best zijn dat degene die nog steeds blijven lezen […] einde toe? […] benieuwd naar de afloop?! Zijn dat dezelfden die naar een auto-ongeluk blijven kijken ook al kunnen ze […] ambulancepersoneel en de politie […]. Ik moet toegeven dat […]. Maar of het de goeien zijn?
- Wel vraag ik mij af wie de bijbel kan lezen zonder […]. Men zegt soms wel eens wat van ander heilige boeken maar de bijbel […]. Zo is het bijvoorbeeld […] waar dat Herodes en Pilatus op die dag vrienden werden (lees Lucas 23: 12) […]. Of het moet echt zijn gebeurd. […] Misschien is de bijbel wel echt gebeurd. […] Ook is het waar dat Jezus van hot naar haar werd gesleept en elke keer opnieuw werd geslagen en bespot. Wie verzint zoiets nou eigenlijk? En stel dat het niet verzonnen is dan is het misschien […]. En dat de Here Jezus aan het kruis van Golgotha […] stierf dat weet iedereen. Waarom staat het eigenlijk wel 4x in de bijbel […]?
- Nog zoiets. Heel veel mensen zullen nu wel denken dat de schrijver dezes een […] geest heeft waaruit weinig anders op kan borrelen dan […] overspannen gedachten. Maar dat is niet zo. Mijn geest is wel ziek, maar […] dat is nou juist waarom de Here Jezus naar de aarde moest komen. […] wat ik bedoel is dat ik het ook niet zelf verzonnen heb. […] Ik heb het van internet. Het schijnt te komen uit een apocrief evangelie, met de veelzeggende naam: het Pilatus-evangelie volgens Herodes. Of andersom. Ik ben het vergeten. Want wie kan nu precies weten dat die jongens op zo’n heuglijke dag vrienden werden? En wie anders dan zij wisten wat ze steeds tekenden? En wie dat het op het laatst 143-144 stond? Dit soort details is alleen getuigen bekend. O ja, ik vergeet nog wat. Het werd nog 144-144, anders waren ze nooit vrienden geworden. Dat kwam omdat de geselaar op het laatst, toen de Heiland echt niet meer kon, op het ingenieuze idee kwam om alle tekeningen […]. Hier eindigt het evangelie. Jammer genoeg. Er missen enkele woorden van de laatste bladzijde. Dat is op zich wel jammer, maar niet essentieel voor dit verhaal.
