The Act of Killing #2

 

The Act of Killing

The Act of Compassion

Preliminary Painting

Phase 2

2021

Uuuuh ...

The Only Secret Recording of Hitler's Normal Voice 

The Non-existent Recordings of Jesus Human Voice 

Onlangs stuurde een collega me een link naar een documentaire 'The Only Secret Recording of Hitler's Normal Voice' waarin 'de gewone stem' van De Waanzinnig Grote Leider te horen is. Te beluisteren vallen een aantal fragmenten uit 'The Hitler-Mannerheim Recording' een opname van maar liefst 19 minuten waarin de satan met een van zijn generaals spreekt. Beetje stiekem opgenomen in een stilstaande trein ergens in Noorwegen. Toen de SS erachter kwam moest de geluidsman de tape wissen, maar dat deed hij niet. 

Hitler was een geniale 'zelf-stylist' die zijn imago tot in de puntjes vormgaf. Hij was dol op zijn muzikale performances voor het grote publiek waarin hij zijn zangkunsten tentoon wist te spreiden als stond hij in Bayreuth op het toneel. De opbouw van het betoog was vaak hetzelfde. Hij begon met een inleidend zwijgen, een paar keer kuchen en dan kwam het spreken aarzelend op gang, alsof hij naar woorden moest zoeken, maar dat was niet zo. 

Zijn gewone stem wilde Hitler ons liever niet nalaten. Te gewoontjes waarschijnlijk, te zuidelijk en te aarzelend. Dankzij de brutale vlerk kennen we de gewone stem in plaats van de gecastreerde stem van de woordkunstenaar. Ik kende slechts een fragment van een paar seconden. Wat me aan deze voor mij onbekende opname vooral opviel was het grote aantal malen dat Hitler 'Uuuh ...' zegt. 

Dat hij ook een normale stem moet hebben gehad wisten historici natuurlijk wel, want altijd schreeuwen is slecht voor je stembanden, al hielpen de nieuwe technische ontwikkelingen wel om de volumeknop open te draaien tot aan de grens van de waanzin. Die spreekstem klinkt eigenlijk best gezellig rustig en bijna geruststellend. Maar de stelligheid uit de toespraken is er helemaal uit; Hitler aarzelt met grote regelmaat en zoekt soms nadrukkelijk naar zijn eigen gedachten en de daarbij passende woorden. 'Uuuh ...'

De stem van Jezus is voor de eeuwigheid verloren gegaan en dat is jammer. Wat hij ter berde bracht weten we zo ongeveer wel, alhoewel de meningen -hoe kan het ook anders- eindeloos verdeeld zijn over welke woorden wel van Jezus waren en welke niet, of hij überhaupt wel gesproken heeft en zelfs wel ooit wel echt adem heeft gehaald. Hoe het ook zij, ik had Hem bijzonder graag de legendarische Bergrede horen uitspreken, zittend op een koude steen op de top van een Galilese heuvel met zicht op de vissersvrouwen die massaal kwamen luisteren. Misschien dat Jezus ook steeds 'Uuuh ...' zei voordat hij aan een nieuwe volzin begon. 

Van beide heren had ik graag eens een speech meegemaakt. Jammer dat zoiets er niet in zit.

 

Met dank aan H.W.

youtube/HitlerMannerheimRecording

wikipedia/HitlerMannerheimRecordingrecording

 

 

 

 

 

The Act of Killing #1

 

 

 

Rinke Nijburg

The Act of Killing I

2021

C-print en gemengde techniek op papier

ca 90 x 130 cm

(collectie kunstenaar)

The Act of Killing & The Act of Compassion

Cultural Appropration & Cultural Appreciation

 

Het moest er wel een keer van komen: De Heere Jezus Christus en Reichskanzler Adolf Hitler in een en hetzelfde beeld zetten. Het lijkt zo simpel, maar voor mij was het dat echt niet.

 

In Jezus ben ik altijd al geïnteresseerd geweest, al was het maar omdat ik met die man ben opgevoed. Maar de fascinatie voor Jezus gaat dieper dan devotie. De fascinatie voor Hitler trouwens ook, al is die van later datum, vanaf de brugklas, en van een totaal andere orde. Dat die twee me zo bezighielden en houden, zal te maken hebben met het grandioze licht-donker contrast. 

De een deugt wel, de ander niet. Of ze deugen allebei niet. Het is een van die twee. Een derde optie zie ik niet. Dat ze allebei door de beugel zouden kunnen is onbestaanbaar.

Behalve deze C-print heb ik nog geen ander werk gemaakt, daar begin ik vandaag aan. Met een soort lood in de schoenen. Want wat doe ik nou eigenlijk wanneer ik dit beeld maak? 

 

Zowat niemand verdiept zich nog op een aardige, diepgravende manier in 'De Zoon des Mensen', zeker niet in Nederland en allerminst in de Nederlandse beeldende kunsten. Jezus de Christus is 'Een Man van Al Teveel Smarten' geworden; het stikt inmiddels van de misinterpretaties en vooroordelen.

 

Hitler afbeelden is ook niet eenvoudig, ook al wist ik van die man reeds kort nadat ik Jezus De Idioot [1] leerde kennen. Hitler ken ik dus ook een beetje. Beide heren verschenen in mijn jeugdjaren op het magische toneel.  

 

Wat voeg je als kunstenaar toe aan de biografieën, de films, de spotprenten van die eerste en die tweede idioot? En: wat haal je je op de hals wanneer je die 'gestoorde Ariër' naast een 'gestoorde' Jood zet?

 

Vorige week hoorde ik voor het eerst iemand het begrip Cultural Appreciation bezigen. Mooi woordgebruik: je waardeert een cultuur en eigent je die niet onbeschaamd toe, zoals het begrip Cultural Appropriation wil. Nee, je eigent je die cultuur beschaamd toe. Ondertussen vraag ik mezelf af of ik me ook het christendom niet heb toegeëigend ook al werd ik ermee geboren ... 

 

En nog meer dan dat vraag ik me af of ik me, door Adolf Hitler op de schoot van 'De Man van Al Teveel Smarten' te leggen, niet teveel over Hitler ontferm? Sterker nog: of ik die twee niet onlosmakelijk met elkaar verbindt, in een piëta-achtige verstrengeling? Door de betrekkelijk eenvoudige handeling de beide koppen van de romp te knippen en op het lijf van de ander te plakken, ontstaat er een heel vreemd beeld. 

 

Wat betekent 'The Act of Killing' precies? Mag een kunstenaar een beeld maken waarvan hij of zij de thermografische turbulentie helemaal niet kan inschatten? 

 

Ik ga dat beeld echt wel maken, maar eerder omdat het 'er wel een keer van moest komen' dan omdat ik er zo graag een soort desperate aandacht mee wil trekken. Dat laatste zal menigeen wel denken, maar het eerste is het geval. Dat denk ik, hoop ik. Laat ik het bidden.

 

Voor een voorlopige samenvatting van de gedachtewereld die achter 'The Act of Killing' ligt zou men post nummer 14 kunnen lezen. [2]

 

 

 
[1] 'De idioot' verwijst naar het gelijknamige boek uit 1869 van Fjodor Michajlovitsj Dostojevski. Veel interpreten zien 'de idioot' van Dostojevski als een beeld van de Russische Jezus Christus.

[2] rinkenijburg.blogspot.com/2021/05/the-act-of-killing-14.html