Brieven aan Edith Stein #116 'Van joods-bruin naar nazi-blauw'

 

Blue Eyes Wide Shut
2024

mixed media on paper

ca 160 x 90 cm

 

 

BRIEF 116

aan Edith Stein 

'Van joods-bruin naar nazi-blauw'

Joseph M. Heij 

Wolfheze

 

Lieve Edith,

Weet niet of je het leuk vindt, maar ik heb dat werk met dat dode meisje met staalblauwe ogen aan jou opgedragen. De vrouw van Mijn Vriend doet bijna altijd wat ik zeg en heeft het ook gepost zonder er iets aan te veranderen. Het is een brave ziel. 

Ik denk niet dat jij helblauwe ogen laat staan van Kruppstahl, maar dat mag de pret niet drukken. Het gaat altijd om het idee erachter en niet om wat je precies denkt te zien, snap je? Dat heet vandaag de dag met een mooie woordcombinatie inclusief beginrijm: konzeptuele kunst. 

Helemaal aan het begin, toen dat soort kunst in de infantiele zeg argeloze  kinderschoenen stond, bedoelden die kunstenaars daarmee dat een steengoed idee helemaal niet uitgevoerd hoeft te worden, maar dat de gedachte alleen al kunst was. Feitelijk een hardcore vorm van neoplatonisme. 

Maar omdat bijna niemand goede ideeën wil kopen, zich namelijk onmiddellijk eigenaar voelt, of denkt, van het idee dat een ander naar voren schoof, gingen die noch vleesch noch visch geworden gedachten van hand tot hand of, beter gezegd van mond tot mond en was iedereen oorspronkelijke eigenaar van dat vette idee, precies zoals het in een zozializtiez paradijs ook hoor te zijn. Idealiter uiteraard.

Maar het menselijk bloed kruipt uiteraard waar het gaan kan en bleek een luchtkasteel alleen niet zo goed verkoopbaar als eentje die geïncarneerd werd. Het idee was dan ook om het woord vlees te laten worden zonder dat gave idee te beschadigen. En zo ontstond de hedendaagse konzeptuele kunst die er weliswaar armetierig uitzag maar wel verhandeld kon worden. 

Nog ietsjes later in de tijd - ik geef toe Edith dat het op de kosmische tijdklok geen significant verschil maakt, ik bedoel: je kunt het van een kleine afstand niet zien, ik bedoel dat het maar een nanoseconde later was - toen het welwillende publiek een klein beetje klaar was met al die slecht uitgevoerde hedendaagse kunst met daarachter een vet idee, toen gingen de kunstenaars die geboren waren als konzeptuele kunstenaars, niet al die anderen die daar niets van begrepen, meer werk steken in hun lelijke maar o zo interessante maaksels. Ik snap dat wel.

En jij snapt nu ook dat dat steenkoude meisje blauwe ogen heeft maar jou tegelijkertijd wel degelijk representeert. Dat zoiets toch echt wel kan bestaan, deze metamorfose van joods-bruin naar nazi-blauw moet ik je denk ik nog iets beter uitleggen, dat heeft met Woke te maken, maar hebben we de tijd niet. Ik kom erop terug.

Liefs jouw Joseph  

 

    

 

 

 

 

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #115 'Een almaar latere zomersterfte'

 

Primordial Fluctuations

2024

mixed media on paper

ca 160 x 90 cm

 

 

BRIEF 115

aan Edith Stein 

'Een almaar latere zomersterfte'

Joseph M. Heij 

Wolfheze

 

Lieve Edith,

Wat een herfstdag met wat voor muziek; het kan niet op vandaag.

Het klimaat warmt gestaag op en helpt ons aan een almaar latere zomersterfte. Jammer dat je dat in de jaren na het Interbellum niet had. Jullie hadden in die tijd juist opmerkelijk koude winters. Je zou hopen dat de joodse god voor zacht weer ging zorgen juist toen jij en Rosa in de trein naar Polen stapten. Ik zeg niet dat jullie graag instapten noch geheel vrijwillig. Maar helemaal onvrijwillig ging je ook niet en dat heb ik nooit helemaal begrepen. 

De muziek kan ook niet op, is verplichte en dagelijkse kost, klinkt door uit de kerker van mijn linkerbuurman die zichzelf componist noemt. Hij zou zich nooit verlagen tot hiphop, een muzieksoort waar ik dol op ben. Sommige 'deuntjes' van The Beatles kan hij wel waarderen maar een minder neerbuigend woordje wil hij er niet aan besteden. We hebben het, als het om mijn linker buurman gaat - de rechter was Palestijn - over een kenner die alleen de allerbeste uitvoeringen van Bach, Mozart en Beethoven amper weet te waarderen. 

Onze componist, die zelden uit zijn kamer komt, groet ik in een jolige bui met 'Heil Amadeus!' Ze zeggen dat dat de reden is dat hij niet uit zijn klankkamer komt, maar zelf houd ik het erop hij zo getergd wordt door elke geluid dat niet uit zijn hemel komt dat het ondraaglijk lijden betekent. Hij zou willen sterven om nooit meer ook maar een enkel mensonterend geluid aan te hoeven horen. Hij zegt dat zijn moeder hem beter had weg laten halen voor de geboorte; niet per se vlak voor de geboorte, maar al in een vroeg stadium toen zijn oren nog niet volgroeid waren. Hij ziet er enorm tegenop om ouder te worden omdat zijn oren maar blijven wassen zoals de meeste oren op aarde, vooral de mannelijke exemplaren. Ik had werkelijk nog nooit nagedacht over het fenomeen, Edith, maar snap nu dat ook ik me zorgen begin te maken.

In 'De avonden' van Gerard Reve, een boek dat nog geen vier jaar na jou heengaan het levenslicht zag, maakt de uitermate irritante mannelijke hoofdpersoon zich voortdurend ernstig zorgen over zijn toenemende kaalheid. Ik ben ook aardig aan het kalen, Edith, en heb oren waarop de boze wolf in het bed van grootmoeder nog jaloers op zou kunnen worden ware het niet dat ie allang dood is, geëuthanaseerd door de jager die Rood Kapje wilde terughalen uit de dood. Edith, soms ben ik een link op het spoor tussen euthanasie en abortus, maar ik mis nog een paar schakels. Kun jij me helpen? 

Wat vond je trouwens van mijn relaas over de genocide die de joden - zelf het onbetwiste slachtoffer van de meest geesteszieke genocide op een volk voor zover wij eten - nu plegen op de Palestijnen? Wat de geleerden nog altijd niet helemaal goed kunnen begrijpen, zeggen ze, is dat de indirecte nazaten van de grote, Duitse humanisten Goethe en Schiller op het geniale idee kwamen om een soort rangorde der volkeren op aarde aan te brengen. Maar zo raar is het nou ook weer niet omdat de voortschrijdende exacte wetenschappen met steeds meer Darwinistische argumenten aan kwamen zetten die almaar meer vooraanstaande wetenschappers en denkers kritiekloos voor waar hielden.   

Mijn Vriend, Edith, kwam een poosje geleden met het verzoek een werk te maken dat over abortus provocatus gaat, niet over de naturalis. Zoals je een aurora borealis hebt hebben we ook een aurora australis. Nogal wiedes. Het een gaat immers niet zonder het ander, dat is een natuurkundige wet. Een embryo, ik bedoel nu even eentje van homo sapiens sapiens, kan op een natuurlijke manier afvloeien en op een onnatuurlijke, alhoewel de laatste steeds meer mogelijke worden gemaakt door vorderingen in de exacte wetenschappen die uitvloeien in de richting van de toegepaste medische wetenschappen. Echt een vooruitgang denk ik.

Edith, je weet dat ik kinderen doorgaans niet kan uitstaan en zelf nooit ook maar enig embryo, ik bedoel embryo's van homo sapiens sapiens, het levenslicht wilde laten zien. Zodra ze het licht namelijk eenmaal hebben gezien en naar hun eerste adem hebben gehapt is er geen houden meer aan. Dan beginnen ze, bij het minste of geringste, te beginnen bij de geboorte zelf, te schreeuwen alsof hun leven ervan afhangt. Heel irritant. Vindt ook mijn gepijnigde buurman de componist.

Nu vraagt Mijn Vriend die niks meer maakt maar wel zijn zieltogende carrière wil voortzetten of ik voor hem een nieuw werk wil makken over abortus. Hij is tegen. Op grond van het geloof. Hij maakt zich erg druk over Kamala Harris, de nieuwe presidente van de USA. - Niet dat hij veel van Donald Trump houdt. - Hij ergert zich eraan dat de medische wetenschap een exemplaar van homo sapiens sapiens dat nog geen daglicht zag, nou ja, ik bedoel ongefilterd, zonder zonnebril van bloedbanen en vlees en vet, 'een ding' noemt, precies zoals de Duitsers, ik bedoel de nazi's, aan het einde van jouw leven elke jood 'een stuk' noemden. Na de geboorte heet hetzelfde ding ineens een mensje dat uiterst welkom is en allerlei rechten heeft waar ik, jouw Joseph nog nooit van had gehoord. 

Mijn Vriend meent dat elk mensenkind vanaf de conceptie een ziel heeft en dat is pakweg 9 maanden voor de geboorte. Zelf houd ik het erop dat geen enkele mens een ziel heeft en dat het niet uitmaakt wanneer het sterft, of dat nou voor de bevrijding uit de baarmoeder is of erna. Zelf Edith, ben ik voor abortus provocatus en euthanasia provocata. Ik weet niet of het de vervoeging van dat laatste goed heb. Zeg jij eens Edith; ik maak me zorgen over mijn gebrek aan kennis van de Europese talen.  

Wil je eens kijken naar de afbeelding die ik voor jou heb laten printen? Wat zie jij in dit beeld? Is het voor of tegen abortus? Of denk je dat het werk daar helemaal niet over gaat? Het liefst maakte ik een einde aan alle lijden door de hele soort uit te roeien, ik bedoel, voor de goede orde, homo sapiens sapiens, maar haast heb ik niet. Immers, de soort gaat als vanzelf de goede kant op. 

Edith, laat gauw eens van je horen want dat werk moet af voordat de Amerikanen een nieuwe president kiezen.  

Liefs Joseph

 

NB als jij nog leefde Edith, op wie zou jij stemmen als je een stem had in de Verenigde Staten van Amerika? En wil je dat ook een beetje uitvoerig beargumenteren.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #114 'Wie durch ein Gesamtkunstwerk kalt zu stellen'

 

Blue Eyes Wide Shut (detail)
2024

mixed media on paper

ca 160 x 90 cm

 

 

BRIEF 114

aan Edith Stein 

'Wie durch ein Gesamtkunstwerk kalt zu stellen'

Joseph M. Heij 

Wolfheze

 

Lieve Edith,

Wat ben jij aan het doen? Ik wil dat graag weten. Ben je aan het spelen met de buurkinderen of ben je liever onder de hoede van al je grote zussen die allemaal al net zoveel van jou houden als je moeder doet? Klauter je op de stapels planken die je moeder net heeft opgekocht van een houthandelaar of van een houthakker? Zit je op school naast je beste vriendin en leer je Duitse naamvallen? Leer je nu de nieuwste theorieën die echte wetenschap heten over het ontstaan van de mens en de verschillende rassen? Wist je dat het ene ras hoger staat dan het andere? Vind je het rot dat het ras waartoe jij behoort veel lager staat dan de meeste andere? Lijkt me bepaald niet leuk om te moeten horen, maar het was wel de actuele wetenschap die dat leerde. 

Ik zeg niet dat iedereen in die tijd zo dacht. Ook lang niet alle wetenschappers. Dat zeg ik niet. Ik zeg het wel maar teken het slechts op uit de mond van de geschiedenis. Er was in jouw jeugd aanzienlijk aantal collectief aan darwinistisch georiënteerde wetenschappers die talloze aanwijzingen vonden die erop wezen dat het ene menselijke ras het andere niet was. Zeg ik iets raars, Edith? Ben je al van de middelbare school en studeer je aan de uni? Nou, dan zou het mij niet verbazen dat je kennis nam van die hedendaagse theorieën. Maar dan nog weet ik niet goed of ik je de vragen wel mag stellen die ik je o zo graag wilde stellen.    

Je weet Edith dat ik binnenkort pensioengerechtigd ben. Toch? Ik heb je al zo vaak gezegd dat ik de jongste niet meer ben en een heel stuk ouder dan jij toen je uit je onmenselijk joodse lichaam gleed. - Ik zeg niet dat ik dat zeg. Ik zeg het wel, maar met het allergrootste cynisme met een vleugje Joodse humor dat ooit in mijn Arische lichaam aanwezig was. - En dus wil ik graag weten hoe oud jij nu bent en waar je bent en wat de condities zijn waaronder je leeft. Ik ken de genade. Maar vroeg of laat moet ik wel beginnen over genocide, snap je? Je weet dat het woordje naar voren geschoven is kort na jouw blauwe dood. Je kon dat niet weten, Edith, - hoe kan men dat jou kwalijk nemen? - maar ik heb het je verteld. Je weet ook dat dat een volksgenoot er in 1944 mee kwam. Ik heb het je gezegd en jij was niet bepaald dom, zeg een stuk intelligenter dan ik. Ik snap ook wel dat je nooit een intieme relatie met me wilt, maar sinds ik op mannen val is dat ook niet zo heel erg.

Als je me nou eens wat vaker schreef, lieve Edith, dan kon ik wel zo ongeveer bedenken hoe oud jij nu bent, want dat is essentieel. Een kind kun je niet uitleggen dat het ene volk het andere uitroeit, dat jij een kind bent dat je het beste verdelgt met een bestrijdingsmiddel. Of met de uitlaatgassen uit een VW-dieselvrachtwagen. Ik zeg trouwens niet, Edith, dat je het aan een volwassenen kunt uitleggen, het fenomeen genocide, maar iemand moet het op zijn of haar of hen minst toch proberen te begrijpen? Want het is wel een ding, genocide, een moord op een hel volk met als oogmerk dat uit te roeien: 'Wie durch ein Gesamtkunstwerk kalt zu stellen.' Jammer dat de nazi's niet zo van moderne kunst hielden en het Bauhaus idee van een 'Gesamtkunstwerk' niet wisten te omarmen. Want het zat er niet ver vandaan. Aangetekend dat ook dit weer grotesk cynisme is van jouw Joseph.

Morgen of overmorgen, wanneer jij, By the Grace of God, nog leeft, wil ik je iets zeggen over het vreemde fenomeen dat in de periode 1933-1945 door de nazi's, niet per se alle Duitsers maar wel veel, een bijzonder goed geplande en zeer efficiënte volkerenmoord plaatsvond op 'jullie Joden' - sorry Edith, het rijmt te mooi - en jullie nu een bijzonder goed geplande en zeer efficiënte genocide plegen op de Palestijnen. Nogmaals Edith, ik zeg niet dat ik dit denk, maar wel dat het in linkse en Woke Kringen en ver daarbuiten uiterst salonfähig is om er zo naar te kijken. En ook, Edith, zeg ik niet dat ze geen punt hebben, maar of ze met hun acties veel karmapunten verdienen waag ik te betwijfelen.

Laat me dus gauw weten waar je uithangt zodat ik een inschatting kan maken of ik je moet vertellen wat ik wil vertellen.

Liefs Jouw Joseph

 

          

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #113 'Me concentreren op het grote loslaten lukt heel aardig'

Blue Eyes Wide Shut (detail)
2024

mixed media on paper

ca 160 x 90 cm

 

 

BRIEF 113

aan Edith Stein 

'Me concentreren op het grote loslaten lukt heel aardig'

Joseph M. Heij 

Wolfheze

 

Lieve Edith,

Hoe gaat ie? Ben je al ontsnapt uit het leven hier op aarde of nog onderweg? Je bent vastgelopen in het geboortekanaal, je hebt erg lang niks van je laten horen. Je begrijpt dat ik me flink zorgen begon te maken. 

Zelf ben ik heel aardig op weg naar het einde, maar was er nog niet helemaal. Hier in huis is helemaal niets te doen, dus me concentreren op het grote loslaten lukt heel aardig. Maak je over mij maar geen zorgen liefje, met mij komt het wel goed. Ik ben van plan een man zonder eigenschappen te worden zoals het boeddhisme voorstelt.

Jij en ik zouden bijna 'een wedstrijdje onthechting' moeten doen, maar zoiets is erg moeilijk te meten. Wie hecht er het minst waarde aan zichzelf? Wie het snelst klaar? Als eerste verlost? We zouden moeten gaan werken met een jury die punten telt, maar daar pas ik voor, dat is me veel te subjectief. Alleen jouw god is objectief genoeg als ik jou geloven mag en dat mag, maar ik begin er niet aan. Bovendien horen competities niet thuis in de spirituele wereld. Vraag maar aan Eckhart Tolle, die lijzig grijze man die hinnikt om zijn eigen grappen als een geit, om zo lelijk, zo afzichtelijk mogelijk over te komen op YouTube. Alsof ie in de voetsporen van jouw Jezus wilde treden.   

Laten we het eens zijn Edith: op deze kut planeet valt niks te winnen, alleen te verliezen. Onze ziel redt zich uitstekend zonder. Vraagje: wat denk jij dat er met Yaya Simwar gebeurt is? Het IDF heeft hem gisteren of eergisteren of nog een dag eerder -wat gaat de tijd toch snel - doodgeschoten. Mocht je nog in Auschwitz B. zijn, dan denk ik niet dat je weet wie Sinwar was, want jullie hebben daar denk ik geen wifi. Het helemaal uitleggen daar begin ik niet aan. Het verhaal is te lang en te ingewikkeld geworden, het is een geschiedenis zonder begin en zal er eentje zijn zonder proper einde.  

De vrouw van mijn vriend was hier een paar dagen geleden en bracht een bosje herfstastertjes voor me mee. Kleur paars, de roomse kleur van dood en rouw. Ik dacht dat dat was vanwege de dood van Sinwar maar dat was niet zo. Ze is niet op de hoogte, wil niet bijbenen wat toch niet bij te benen valt. Wordt er helemaal naar van. Al die ellende in en rond jouw thuisland. Wist je dat de oude profetieën na de grote Europese oorlog - er zijn twee delen gemaakt - in 1948 in vervulling zijn gegaan? Dat alle over de wereld verspreid geraakte Joden weer verzameld werden in het land van herkomst? 

Nou, die wensdromen had men beter niet vervuld, want het is al meer dan driekwart eeuw een grote puinhoop aan de stranden van de oostelijke Middellandse Zee. En omdat ik, jouw Joseph, er soms iets over zeg, zijn ze Mijn Vriend aan het cancelen. Heel bijzonder om dat nog mee te mogen maken: dat de vrije kunsten tegenwoordig zo vrij zijn dat je ook kunstenaars die het niet helemaal met je eens zijn kunt uitzetten uit hun eigen land, in dit geval kunstenland. Die lui zullen objectieve maatstaven hebben ontwikkeld aan de hand waarvan zoiets gewoon kan en mag. Ze zullen wel grote vrede in hun hart ervaren wanneer ze weer een vijand van de juiste opinie hebben kaltgestelt. Voor Mijn Vriend vind ik het sneu Edith, want die leidt er behoorlijk onder, zelf kan ik deze klucht wel waarderen, omdat het precies laat zien waarom het met homo sapiens altijd weer verkeerd gaat. 

Dat jouw liefhebbende joodse god ons voor altijd moge verlossen van het beest homo sapiens sapiens.

Liefs Jouw Joseph  

  

  

Brieven aan Edith Stein #112

 

Rosacea
2024

mixed media on paper

144 x 65 cm

 

 

BRIEF 112

aan Edith Stein 

''

Joseph M. Heij 

Wolfheze

 

Lieve Edith,

Goedemorgen. 

 

[...]

 

 

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #111 'Leonard Cohen's "Halleluja: Rivers No More Sea No More"'

 

I desperatly would like to Marry the Two Angels 

unwillingly singing Leonard Cohens 'Halleluja: 

Rivers No More Sea No More'

(Preliminary Drawing)

mixed media on paper

ca 15 x 12 cm 

 

 

BRIEF 111

aan Edith Stein 

'Leonard Cohen's "Halleluja: Rivers No More Sea No More"'

Joseph M. Heij 

Wolfheze

 

Lieve Edith,

Van jou krijg ik ook stank voor dank: want wie durft er vandaag de dag nog met een Joodse te schrijven? Eentje die, na zich met enige verve te hebben bekeerd tot het meest gezonde ongeloof dat er is, ons beminde atheïsme, tegen beter weten in nog maar eens van opinie verandert en het christendom omhelst? Hoe kan een mens zich tot dit saaie, tot de laatste draad versleten, tot op het allerlaatste overgebleven maar futloos afgekloven geloof van de hele kosmos te wenden? Wie correspondeert nog met een mens die, binnen die ontaarde godsdienst, voor het rooms-katholicisme kiest? De meest ontaarde, corrupte en zieke vorm van deze joodse sekte? Wie spreekt vandaag, het is zaterdag, met een ooit zo beloftevolle filosofe die het zwijgen werd opgelegd voor ze nog ergere dingen kon beweren dan ze al deed? 

Wat me dwars zit is dat ik van jou vooral kritiek krijg. Ik doe mijn best jullie Joden te snappen. Ik probeer de Gaza-discours die geen discours is omdat er geen alternatief narratief ontwikkeld wordt of erger nog, niet wordt getolereerd, een beetje fut in te blazen. Mijn verontwaardiging over het volstrekt eenzijdige en alleen daarom al gevaarlijke narratief die de Staat Israël op het podium bijna introduceert als 'Ecce Homo Satanis', een variant op de Germaanse Untermensch, het Darwinistische Ungeziefer, louter zo snel mogelijk te verwerken slachtafval, Stuecke, die verontwaardiging is groot en bij mijn weten oprecht.

Dat je mij elke keer weer onmiddellijk terugschrijft dat de Joden in het Beloofde Land ook niet voor de poes zijn weet ik toch ook heus wel? Je hoeft dat niet elke keer te herhalen? Hoe zet ik mijn betoog, dat ik ook voor jou meende te voeren, kracht bij als jij alles wat ik zeg onmiddellijk nuanceert en ontkracht? Dat doen de lui toch ook niet? Ik weet toch ook wel dat het zielig is wanneer een mens van huis en haard verdreven wordt? Dat je na 75 jaar vakantie ook wel weer eens terug zal willen naar je geboortegrond, je voorouderlijk huis? Dat er teveel bommen vallen op de verkeerde mensen, op onschuldigen, op kinderen? Maar wiens schuld is het? Wie moeten we met ons gevaarlijk narcistische gevoel voor verontwaardiging tot de orde roepen? Wie wil ik binnen deze bijna niet te voeren bipolaire discours bijvallen met neurotisch luid applaus? 

Edith, ik vrees dat we allemaal boter op onze schedel hebben, dat het niet betwijfelde eigen morele gelijk niet is wat we denken dat het is: het morele gelijk. In die zin moet ik je iets toegeven alhoewel ik daar vandaag, na alles wat je tegen me zegt, weinig zin in heb: dat die parabels van Jezus Messias - niet mijn woorden -verdomd goed in elkaar steken en ons elk morele gelijk onmiddellijk afnemen als we ons daar al teveel thuis beginnen te voelen. Chapeau voor de lui die die miniatuurverhaaltjes ooit hebben verzonnen.

Snap je nou waarom ik me toch zo enorm boos maak? Terwijl ik heus wel weet en ook betoog dat geen enkel narratief helemaal deugd, ook mijn uiterst gezonde atheïsme niet. Omdat het Gaza-narratief inmiddels mythische proporties aanneemt: genocide, door de Joden, de bezetting van Palestina, door de Joden, en het kolonialisme, door de Joden, voelde ik me geroepen uit de omheinde woestijn. Let wel Edith, ik zeg niet dat die lui in dat opgetekende en op de sociale media gezette gesprek zoiets beweren, of in de verte ook maar bedoelen. Maar Edith, we weten met dank aan de geschiedenis ook maar al te goed, dat narratieven die niet op tijd een pelgrimerende minstreel in het debat toelaten, gedoemd zijn het verlangen naar bloedwraak eerder te voeden dan te stillen. 

Zijn we vergeten dat de Joden in Europa nog niet zo heel lang geleden werd verweten dat ze christenkinderen ontvoerden om die ritueel te slacht en op te eten? Vreet niet ook de eenzijdige Gaza-revolutie straks niet meer kinderen op dan deze afschuwelijke oorlog? Wat doen we aan de Socratische monoloog die dit debat in Hollandse kunstkringen en ver daarbuiten momenteel beheerst? Laten we vooral een beetje ruimte maken voor de koortdansers in het debat, Edith. Omwille van de kinderen die jij en ik nooit hadden, die we toestaan onschuldig te zijn en die net iets dichter bij jouw god wonen dan ik ooit zou willen.

Liefs jouw Joseph

   

 

 

 

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #110 'Het woordje genocide als autistische mantra'

Am I not a Sister to You?
No IV 

(detail)
2024
mixed media on paper

 

 

BRIEF 110

aan Edith Stein 

'Het woordje genocide als autistische mantra'

Joseph M. Heij 

Wolfheze

 

Lieve Edith,

Omdat ik niet graag terugkom op eenmaal gedane, maar al te mooie beloften, behoudt de eeneiige tweeling die meteen na de geboorte op 7 oktober 2023 zo gruwelijk uit elkaar werd getrokken de namen Edith en Rosa, maar ik moet eraan toevoegen dat hun roepnamen Jaffah en Raffah zijn. De namen Rosa en Edith zal ik om die reden en nog een andere reden dan ook niet meer gebruiken: het zijn Joodse namen en wanneer een mens die zou gebruiken dan kan die mens de verdenking op zich laden dat ie pro-Joods is, in de volksmond ook wel een zionist genoemd.

Excuses. Ik hoop niet dat ik je blij maakte een dooie mus of twee, die volgens jouw Messias nooit van een dak kunnen vallen zonder Zijn medeweten en zonder Zijn toestemming. Alhoewel ik best vaak aan jou denk en soms ook aan je zusje Rosa, lijkt het mij beter niet al teveel de indruk te wekken dat ik meer erbarmen heb met de Joden dan met de Palestijnen. Zonder een god die een willekeurig stukje, behoorlijk droge grond belooft aan deze of gene etnische groep van rondtrekkende exemplaren van homo sapiens sapiens, zonder zinnige aanknopingspunten om de menselijke rassen te verdelen in superieur en inferieur kan een weldenkend mens de braakliggende strook die ligt tussen River and Sea niet zomaar aan een uitverkoren volk geven.  

Wel is het denk ik zo dat de Joden er al wat langer woonden dan de Palestijnen, die door sommigen worden verward met de Bijbelse Filistijnen, dat de Joden uit die kuststrook verdreven werden door een koloniale macht, de Romeinen, dat de verre nazaten van die Joden na de vernietiging van de meeste Europese exemplaren van hun stam - de nazi's noemden Dode Joden doodleuk Stücke, jij Edith en ook Rosa zijn dus 'Stukken', in totaal meer dan 6 miljoen Stuks of Stukken - ook wel weer eens rust wilden, dat er allerlei opties waren voor zo'n pleisterplaats, bijvoorbeeld Ameland of Madagaskar, of het Andesgebergte of Antarctica, maar dat het hele idee om ze dan maar in het land van herkomst te deponeren niet niet eens zo gek bedacht was, dat het niet bepaald het beloofde land was, met amper melk en weinig honing, dat het daar nog niet zo druk was als in Nederland, dat ze, we hebben het nog steeds over de Joden, daar altijd bleven wonen, al was het maar 1 of 2 procent van de bevolking, dat ze het land bijna altijd kochten van gretige klein- en grootgrondbezitters die geen plannen hadden om in dit wasteland te investeren, dat Palestina helemaal geen land was maar een soort provincie van het Ottomaanse Rijk dat beslist koloniale neigingen had, dat de Joden zich aanvankelijk Palsetijnen noemnden en die mensen die er al woonden niks met die naam te maken wilden hebben totdat het kantelde. 

Dat Hamas, gekozen door het Palestijnse volk, sinds de ontijdige oprichting of misgeboorte van deze organisatie, abortus provocatus wenst te plegen op alle Joden op aarde, te beginnen in de Beloofde Strook, en je de aanval op 7 oktober 2023 dus niet anders kunt noemen dan genocide, lijkt mij best helder, maar waarom die niet zo genoemd wordt, Edith, weet ik niet. Dat de Free Palestine Movement, het bipolaire narratief van gene zijde, het woordje genocide als een autistische mantra voortdurend en totaal ongegeneerd in de mond neemt, weet ik evenmin. Edith, heb jij een idee? Ik snap dat je vindt dat ik mild moet zijn en het narratief van gene zijde ook voor het voetlicht moet brengen, maar wanneer bijna iedere zichzelf respecterende Hollandse kunstenaar dat al doet waarom moet Joseph, die niets meer is dan een mislukte, gevangen genomen Nijmeegse dichter, participeren in het overbelichten van het narratief van gene zijde? 

Ik snap heus wel Edith, dat je bezorgt bent dat jouw Joseph niet alleen als kunstenaar wordt uitgekotst door het dominante narratief in dit inmiddels bijna volmaakt ambigue discours maar ook als mens. 'Is dit wel een mens?' zo vraagt gene zijde zich af: 'Joseph stelt alles ter discussie wat wij allang overeengekomen waren. Hij is een rechts-reactionaire artiest. Zo fout als Lucebert en Albert Speer samen.' Kijk lekker in de spiegel. Jij, Edith stuurde jouw paus in 1933 toch ook een brief om het lot van de Duitse Joden aan de kaarten bij de goedheiligman? Nou, mag Joseph dan een brief sturen aan god om het lot van de Joden in 2023, zeg maar 90 jaar later aan te kaarten? Dat wordt wel een lastige brief, Edith, want of het IDF nu namens de Israëlische regering genocide pleegt op de Palestijnen of dat je dat niet zo kunt zeggen - bewijzen wordt nog problematischer - het ziet er wel naar uit dat er oorlogsmisdaden gepleegd worden.   

Met het woordje genocide ben ik zo ongeveer klaar. Ik heb er genoeg over gezegd; ik bedoelde slechts te zeggen dat ik vind dat dat woordje vandaag de dag gevaarlijk gemakkelijk in de mond wordt genomen. Niet elke oorlog is onmiddellijk een genocidale oorlog. Bovendien slijt het woord als je het te pas en te onpas gebruikt als verkeerde banden om de raceauto van Max Verstappen. Elk weertype vraagt om andere banden, geen enkele oorlog is identiek aan een vorige. 

De woordjes die ik nog nader wil onderzoeken zijn 'de bezetting van Palestina', 'kolonialisme' en 'witte standpunten'of iets wat daar op lijkt. Ik kan het nu niet nazoeken. Vergeef me, ik ben geen wetenschapper, maar ook geen papegaai of echoput.

Liefs Joseph

 

NB Kun je mij die brief eens laten lezen die jij aan paus Pius XI schreef? Ik wil weten hoe jij formuleert en welke argumenten in welke volgorde je gebruikt om uit te leggen dat het niet zo goed gaat met de Joden in Duitsland. En hoe verklaar je dat veel Joden aan het begin van de vorige eeuw socialist waren of zelfs communist?