Liefste Theresia, IJskoningin van het Koudst Gewassen Corpus,
Er zijn er die zich kapot ergeren aan mij, dat ik spreek met een dode, dat ik brieven schrijf aan een jong gestorvene. Dat jij mij niet terug kunt schrijven, dat jij je niet kunt uitspreken, verdedigen. Dat ik verzuim jou te presenteren aan het denkbeeldige publiek. Alsof ik geen mededogen had met jou, je levenswandel, je veel te vroege dood, je einde dat zo treurig was dat alleen jouw eigen pen dat had kunnen beschrijven. Het is te snel geoordeeld, te gemakkelijk.
Edith, vergeet nooit dat ook ik niet in orde ben, dat ook ik heb geleden. Dat jij, zeer waarschijnlijk, meer hebt geleden dan ik, maar dat je het lijden niet kunt meten en dus is het theoretisch voorstelbaar dat ik meer voor de kiezen heb gekregen dan jij tijdens je hele leven. Vergeet niet dat ik nu ouder ben dan jij. Vergeet ook niet dat jij Jezus had en ik niet. Denk eraan dat velen zich jou nog herinneren, je boeken lezen, dat men jou en je gedachtegoed in ere houd tot in lengte van dagen. Bedenk dat de mensen zich mij nu al niet herinneren en ik ben nog niet eens zo dood. Je bent een winnaar, zoals Nietzsche dat graag zag.
Dat laatste had ik beter niet kunnen zeggen trouwens. Je weet hoe het de Franse wiskundige Blaise Pascal verging, je weet dat hij in ongenade viel bij de Pruisische snor uit Saksen-Anhalt. Blaise had een Übermensch kunnen worden, maar koos ervoor uit te groeien tot een Untermensch. Ik bedoel te krimpen tot een minderwaardige dwerg, een lelijke hobbit. En jij zou ook geen genade hebben kunnen vinden in de ogen van de moker van Kruppstahl. Dat je Joods-Orthodox was, alla, daar kon je niks aan doen, dat je je op je dertiende reeds bekeerde tot het ongeloof, alleluja, dat was rijkelijk laat, maar dat je met al jouw intelligentie het meest gehate geloof op aarde omhelsde, maakt alles wat je zegt of schrijft volmaakt ongeloofwaardig, gedegenereerd. Nietzsche kon beter mijn brieven aan jou lezen dan jouw brieven aan mij.
Je weet dat jouw volk, ik bedoel jouw landgenoten, die bezeten waren van rassenkenmerken, zich baseerden op de wetenschap? Op de actuele stand van de wetenschap. Dat het pseudowetenschap was, hoe mist een ongeletterde dat weten? Wat je las in de krant, dat las je in de krant en vermenigvuldigde zich in jouw arme ongeletterde hoofd. Wat is wetenschap en wat is pseudowetenschap? Hoe kun je die twee, Edith, onderscheiden zonder scholing? Wie kun je vertrouwen als de bodem onder je volledig afgesleten zolen wijkt? Wiens bloed kun je drinken wanneer alle bloed uit je aderen wordt gezogen door links of rechts, door sociaaldemocraten of communisten, door het grootkapitaal, door miezerige maar corrupte ambtenaren,door kruideniers, door een democratisch gekozen maar zeer indolente regering, door pedofiele priesters en overspelige dominees? Als je dorst hebt, dan drink je zowat van elke spons waar een beetje vocht in zit.
En onze veelgeprezen onafhankelijke en zeer objectieve media? Die vergapen zich liever aan bloed-zuigende Übermenschen dan aan bloed-donerende Untermenschen. Liever aan degene die de halve wereld nemen, dan aan degenen die zichzelf weggeven. - Het is tegenwoordig weinig anders dan toen. - Hoe kon Nietzsche eigenlijk zo dom zijn, zo blind? Ik vind het maar een lamme man. Wel fijn dat ie een bloedeigen zuster had die zich de laatste tien jaar van zijn zieltogende leven over de ze uitverkoren Übermensch, aanverwant vlees, verwant bloed, bekende bodem, ontfermde. Hoe groot, Edith, is eigenlijk het verschil in Mitleid dat jij hebt voor Jezus Christus en Friedrich Wilhelm Nietzsche? Of heb je met de Untermensch Jezus geen medelijden, omdat 'het' nu eenmaal toch een keer moest gebeuren, en wel een heleboel erbarmen met de Übermensch Friedrich omdat zijn lijden zo volstrekt nodeloos was? Voor wie bid jij elke nacht? Bid ook voor mij, want met mij gaat het de laatste tijd helemaal niet zo goed.
Nog even dit, Edith. Ik hoor steeds, van de vrouw van Mijn Vriend, dat mijn brieven aan jou wel gepubliceerd worden op het web, maar dat jouw antwoorden aan mij, jouw brieven, nooit worden gepost. Een beetje zoals we wel de brieven van Vincent aan Theo lezen, maar zelden die van de kwakkelende Theo aan zijn gestoorde broer. Maar wees gerust: ik zou jouw brieven aan mij nooit verscheuren en verbranden in de allesbrander. Bewaar je alsjeblieft al mijn brieven aan jou zorgvuldig, zelfs op het einde?
Ook zeggen de weinige uitverkorenen die mijn brieven aan jou nog wel af en toe lezen dat ik wel eens wat meer mag vertellen over jou: hoe zwaar jouw leven was vooral, vanaf '33. Ze vinden dat ik teveel klaag over mijn lot en de focus eerder zou moeten leggen op het lijden van jou en andere andere, minder bedeelde zielen. Dan zouden mijn narcistische neigingen als het ware vanzelf verdwijnen, als stokoude gletsjers voor de recente opwarming. Maar, denk ik mee met de twee snorren, de Barokke Pruisische Snor en de Frigiede Tandenbostel Snor, medelijden met de ander is 'volstrekt ongezond'. Jij zou je eigenlijk moeten optrekken aan mijn opgewekte gemoed, Edith, want voor zelfmedelijden koop je niets noch voor mijn mededogen met jou.
Liefs jouw Jozef, vernoemd naar de 'Heilige met de Hamer' die tevens echtgenoot was van de 'Moeder van God'.
