Lieve Edith,
De mensen in dit huis - ik bedoel die lui die zich professioneel met mijn fundamentele zielsondergang menen te moeten bemoeien - vinden dat ik me te druk maak. Over zowat alles. Dat 'het erger wordt' met mij, dat 'het moet stoppen'. Mijn ontijdige springvloed moet gekeerd. Professioneel.
Zuster Jeanne gaat nog wel, die gunt mij de eeuwige rust die ze zelf in haar geloof vindt zonder mij die rust op te dringen. Maar al die anderen? Gisteren heeft het huis besloten me naar de tweewekelijkse CREAZEN-sessies op dinsdag en donderdag vlak na het ontbijt te jagen. Ik zat al eens eerder bij deze club, maar werd daar uitgegooid toen ik in les 3 'een onherkenbare boeddha' had gekleid. Een soort UAP: 'een zwevend iets' dat valt onder de ruimhartige noemer 'Unidentified Aerial Phenonema'.
Vroeger noemden ze zoiets een UFO maar daar gelooft men niet meer in. Want of het verschijnsel dat men, een mens of twee of een heleboel mensen, meestal in de lucht, meestal buiten, dus buitenlucht ziet, een echt object is kun je niet echt weten en dus niet met goed fatsoen zeggen. En als het geen object is kan het waarschijnlijk ook niet vliegen, tenzij het een engel is. Die kan goed vliegen maar is beslist geen object. Engelen hebben geen geslacht, zijn non-binair en dus behoorlijk hip, maar hebben wel een ziel.
Mochten onbekende dingen die kunnen vliegen, ook een ziel kunnen hebben dan is het lastig om te zeggen 'object'. Als je bijvoorbeeld een mens ziet vliegen door de lucht, dan spreek je niet van een object, dan spreek je over een wezen. Maar als een ding ook een ziel heeft dan is elk object een wezen en is het logischer om te spreken van Phenonema. Waarom het ineens in het meervoud moet weet ik niet Edith. Maar dat ze van het begrip UFO af wilden begrijp ik wel. Dat immers wat door jouw visuele luchtruim suist hoeft echt geen ding te zijn, het kan ook gaan om een entiteit.
Stel je was ongeveer 10 jaar geleden op vakantie in Oekraïne, of je woonde daar al, precies op het moment dat anderen op vliegvakantie gingen naar Singapore of Bali. Dan kon het dus, hypothetisch gezien, gebeuren dat je bij mooi weer vlak voor je tent of op het balkon van je hotelkamer of weer ergens anders, bijvoorbeeld op een terrasje, een beetje zat te genieten van je drankje en het mooie weer.
Per ongeluk keek je naar de lucht. Niet dat je erop uit was om een UFO, beter is UAP, te zien, maar je zag er wel een. Of een paar of misschien zelfs een heleboel. Je ziet iets door jouw vakantielucht suizen en wel van boven naar beneden. Het gaat te snel om het goed te zien, je hebt je camera in de tas en je mobiel was leeg, dus een filmpje maken of een paar onscherpe foto's lukt echt niet. Maar wat je zag kon je niet echt goed zien. Dan is het raar om het een UFO te noemen want ongeïdentificeerd is het fenomeen wel, maar beslist geen ding en vliegen doet het ook al niet, want het fenomeen valt.
Dat ze dat woordje 'vliegen' hebben gecanceld begrijp ik dus maar al te goed en 'fenomeen' is ook beter want een 'object' hoeft zoiets dat van boven naar beneden valt terwijl het oorlog is beslist niet te zijn. Dat wist je nog van 9/11. De vraag is dan weer wel of een mens die uit een vliegtuig valt, of twee of meer, een ziel heeft. Sowieso weten heel veel wetenschappers vrij zeker dat de mens geen ziel heeft - de ziel is een construct uit beton gegoten maar vederlicht - maar zelf denk ik sinds mijn NDE van wel. Nu komen we bij het punt waar ik bijzonder veel over nadenk de laatste tijd: wanneer verlaat de ziel het lichaam precies?
Wanneer de politie ergens een dode vindt, een overleden mensenkind, dan noemen ze dat op het journaal ogenblikkelijk een lijk. Ik vind dat heel naar gezegd. Het ene moment had dat fenomeen nog een lichaam en twee seconden later, na de dood, heet het een lijk. Ik weet zelfs niet of ik twee seconden mag zeggen, want wellicht verlaat de ziel het lichaam sneller. Bijvoorbeeld binnen een seconde. Ze zeggen dan split second. Misschien verlaat de ziel het lichaam nog voor de dood. Zelf heb ik dat gevoel in ieder geval wel. In mijn geval zou je dus best kunnen spreken over lijk. Het huis weet ook dat ik liever niet wil dat ze spreken van 'mijn lichaam'. Ten eerste was het niet van mij en ten tweede is het allang een lijk.
Strikt genomen heeft iemand die levend en wel van de honderd-en-eerste verdieping van de Twin Towers springt of valt, sprong of viel, - ik zeg niet dat het zelfmoord was, want volgens sommige religies kun je dan niet gaan hemelen - een lichaam en heeft iemand die uit MH17 valt een lijk, aangenomen dat die arme beloftevolle vakantiegangers al dood waren voor ze vielen. Ik snap dus wel dat ze dat woordje 'object' wilden schrappen uit het woordje UFO, want je kunt niet weten of dat wat valt een ziel heeft of niet. En als het fenomeen valt dan kun je het woordje vliegen ook niet hanteren. We handhaven dus het woordje UNIDENTIFIED, laten twee zeer discutabele woordjes vallen en zoeken er twee nieuwe woordjes bij die nog vager zijn dan de oorspronkelijke: AERIAL PHENONEMA.
Was een UFO vroeger gewoon een vliegende schotel, tegenwoordig, om wetenschappelijker over te komen, heet zulks een UAP: een onopgehelderd verschijnsel in de lucht. Het is net of ze het over mij hebben, over de man zonder eigenschappen.
Sorry lieve Edith, dat ik over de tweewekelijkse CREAZEN-sessies op dinsdag en donderdag vlak na het ontbijt begin en over UAPs, maar de link met Auschwitz en NDE leggen types als jij en ik met gemak.
Liefs Joseph
NB Ik vergeet te vragen of jij ooit een UAP zag. Ik bedoel niet een engel, want die kan wel vliegen maar is geen ding en bovendien nader geïdentificeerd als engel.
