Brieven aan Edith Stein #87 'Grab Donald J. by his Shrunken Nuts'

 

Flowers to the Right

2024

mixed media on paper

ca. 90 x 160 cm

  

BRIEF 87

aan Edith Stein 

'Grab Donald J. by his Shrunken Nuts'

Joseph M. Heij 

Wolfheze bij Arnhem

 

Lieve Edith,

Gistermiddag 30 mei 2024 omstreeks 17:00u Amerikaanse tijd is satan verslagen. De narcistische, pathologische leugenaar, en voormalige president van de USA - hoe is het mogelijk - Donald J. Trump werd door een New Yorkse jury schuldig verklaard in 34 van de 34 aanklachten in de Hush Money Case, de zwijggeldaffaire zouden wij in Holland zeggen. Het neuken van dure hoeren komt hem nog veel duurder te staan. Wat een feest. 

Sorry Edith, dat ik die mevrouwen zo noemde, want ik zei niet 'vuile' hoeren, ik zei 'dure'. Met hoeren is niks mis, althans zelden, die doen veelal goed werk en laten door oververhitte luchtgebakken ego's leegbloeden voor het onophoudelijk vernederen van vrouwen, of mannen. Of hennen. Ik denk dat ze zich ook beter wassen als Donald die amper weet waar zijn vuile speeltje hangt, laat staan dat ie het kon zien, verstopt als het is onder zijn vette varkenspens. Het beste gedicht dat Trump ooit schreef: 'Grab them by the pussy.'  Ik wilde graag een tweede regel toevoegen aan dit gardioze gedichtje: 'Grab Donald by his Shrunken Nuts.'

Maar jij Edith, weet als geen ander dat satan en zijn trawanten niet uit het veld te slaan zijn maar slechts eventjes uit het lood geslagen worden, om vervolgens met vereende krachten en bijzonder goed gemutst 'de ander' die het niet met hem eens is met alle geoorloofde, maar nog veel liever ongeoorloofde middelen te lijf te gaan. Ik denk meteen ook aan Hamas die het ware gezicht liet zien op 7 oktober vorig jaar. Anderen denken aan het IDF, dat kan. Misschien moesten we aan beiden denken. 

Met mate mag ik weer YouTube filmpjes kijken. Wist je nog niet. Dat doet me deugt. Je weet toch waar mijn voorkeur naar uitgaat? Je weet ook dat mijn genadige algoritmes me op mijn wenken bedienen zoals ze alle leden van homo sapiens op wenken bedienen? Zou Donald J. Trump ooit een filmpje hebben gekeken waarin fundamentele en steekhoudende kritiek op hem werd uitgeoefend? 

Het is allemaal 'Fake News', 'Nasty Conspiracy', 'Crooked Joe, Hillary, Judge, Jury.' Zeg gerust dat iedereen die niet voor Hem is tegen Hem is. Het is een bijbelvers, een mantra. Nog een dag of wat en Dikke Donald zegt dat hij nog heviger wordt vervolgd dan jouw Heere Jezus. Nou, dat wordt nog wat. Via mijn empathische algoritmes kwam ik 'The Shroud' op het spoor. Ken je dat ding? Ik wil er wel een keer iets over vertellen als jij daar zin in hebt. Maar ik kan me zo voorstellen dat jouw inlevingsvermogen in het lijden van mensen en dieren zo groot is dat jij zoiets niet nodig hebt. Trump wel. Maar ik ben bang dat hij denkt dat Hij dat is die staat afgebeeld op dat reliek dat de wetenschap voor een groot raadsel stelt.

Tot gauw, 

Liefs Joseph

NB Ik vergeet iets te zeggen over het werk dat mijn vriend meenam. Hij heeft dat ding op de kunstacademie laten printen omdat hij geen geld heeft, de arme. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn Photoshop-kwaliteiten erop vooruit zijn gegaan sinds de laatste print.

 

 

 

 

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #86 'Doe maar lekker diep want het is slechts een lichaam'

 

 

From One Generation to the Next II

eerste opzet

  

BRIEF 86

aan Edith Stein 

'Doe maar lekker diep want het is slechts een lichaam'

Joseph M. Heij 

Wolfheze bij Arnhem

 

Lieve Edith,

Mijn vriend was hier. Hij heeft me verboden nog meer kruisigingen te bedenken. Bang denk ik, dat het van kwaad tot erger zal gaan. Ik denk dat hij een punt heeft, want een, vrij voor de hand liggende, kruisbestuiving tussen De Christus en De Boeddha inclusief vrolijke kleuren en fijne bloemen was nog maar het begin van mijn kruistocht tegen de christelijke iconografie. 

Ik ben blij dat hij me niet onderschat want ik had nog meer in het vat. Tragisch voor hem natuurlijk dat de meeste mensen De Gekruisigde al haten sinds mijn beste mannelijke penvriend Friedrich Nietzsche aan zijn pelgrimage naar Golgotha begon. En dat nu ook nog eens de laatste welwillenden een laatste vaarwel zullen prevelen. Het is niet anders. God was allang dood, nu zijn zoon nog, Zijn Eniggeborene.

Spreekt voor zich dat hij me een bot voorhield: 'Joseph, je mag een tweede versie maken van 'Next Generation'. Wat vind je daarvan? Dat lijkt me toch een hele eer. Menigeen vindt dat werk mooi, een van de beste die ik ooit maakte. Met dank aan jou natuurlijk. Maar die shrunken heads was geen goede keus. Als je wilt, maar er eentje met lieve levende kinderhoofdjes.' 

Ik heb hem de huid volgescholden, de middagdienst kwam kijken wat er aan de hand was. 'Niks', zei ik, maar achter mij langs glipte mijn vriend naar buiten. De arme jongen. Waar vindt zijn ziel rust nu er niet alleen geen god meer is maar ook geen zoon? Laat hem volledig uitgekleed en met afgeknipte vleugels in de armen van zijn beminde vrouw vliegen. 

Edith, de enige mens waarvan ik vermoed dat die werkelijk door de bron is aangeraakt, beter gezegd de bron is, kan niemand anders zijn dan Maria Magdalena. Zij heeft het eniggeboren recht zich god of godin te noemen. Maar dat doet ze niet. Zo is ze. En zo hoort het ook. Zeg jij eens.

Liefs Joseph

 

NB O ja, gisteren vloog hier een jonge vogel, een huismus, tegen de ruit. Ik rende naar buiten, zag nog wat veertjes zweven, raapte het nog warme slappe diertje op, zag dat het de kop nog een keer ophief, mij aankeek en toen de adem uitblies als was het de laatste keer in dit vrij korte leven. Ik zei: ‘Ik heet Joseph. Hoe heet jij en kun je me iets vertellen over je NDE?’ Maar veel zin had het niet. Ik heb de tuinman gevraagd het te begraven aan de voet van de stompzinnige, gevoelsarme boeddha achter in de tuin. Ik zei: ‘Doe maar lekker diep want het is slechts een lichaam, de ziel is er allang uit, ik zag het gebeuren.’

 

 

Brieven aan Edith Stein #85 'Die krengen hebben al helemaal geen ziel'

 

The Last Crucifixion of the Christ IX

'Minkowski Vacuum'

 

 

BRIEF 85

aan Edith Stein 

The Last Crucifixion of the Christ VIII

'Die krengen hebben al helemaal geen ziel'

Joseph M. Heij 

Wolfheze bij Arnhem

 

Lieve Edith,

Ik weet niet of het bij jullie in Auschwitz ook zo hard regent, maar hier plenst het. Er komt zoveel water uit de lucht vallen dat ik even meende dat de zwangere engelen uit de zevende hemel allemaal tegelijk hun vruchtwater lieten lopen. Maar dat is natuurlijk onzin, want doorgaans meent men dat engelen seksloze wezens zijn en dus niet zwanger konden geraken. Een engel kan op zijn - of haar of hen - hoogst een verrassende geboorte aankondigen, zoals die van jullie Messiaanse Verlosser, de Heere Jezus. Ik geloof dat ik iets dubbel zei, maar wat geeft het. 

Feitelijk zijn engelen een soort ooievaars die braaf een zakje met een baby erin naar een mevrouw brengen zoals een devote of afgerichte duif tijdens WO I een boodschap van hoofdkwartier naar loopgraaf bracht. Ik ken het uit de tekenfilm Dumbo. Omdat ik op de begane grond mijn kamer heb, heb ik zelden lekkage, tenzij een of andere gek zelfmoord pleegt in de badkuip precies boven die van mij. Dat is een keer gebeurd, maar dat was een week voor mijn komst. De gek die mijn kamer had had zoveel ongelezen boeken dat ie er na het zien van al die waterschade er zelf ook maar onmiddellijk een einde aan maakte. Ik begrijp de pijn van mensen die niet tegen stervende boeken kunnen van binnenuit. Jij denk ik ook, Edith.

Maar ik wilde iets anders zeggen. De vrouw van mijn vriend zei dat mijn vriend nog maar een paar volgers heeft op Insta en dat doet me vreselijk deugd. Ik weet dat het leedvermaak is. Het gaat me er niet om mijn vriend van zijn laatste volgelingen af te helpen, die gun ik hem heus wel, maar we moesten eens af van het geloof. Allereerst van het geloof in een enkele god die alles bestiert, alles onder controle heeft - de Bijbelse retoriek riekt daar voortdurend naar - maar ook van alle andere goden, engelen, machten en krachten die bezield zijn. In de ons bekende kosmos zijn alleen maar onbezielde krachten aan het werk, noem die natuurwetten. Maar die krengen hebben helemaal geen ziel, geen geweten ook. Die worden niet geboren, die sterven ook nooit en voorwaar, opstaan uit de dood doen ze al zeker niet. Laten we het erop houden Edith, dat er gewoon iets is maar dat er niet achter zit. Dat lijkt me billijk, dat lijkt me logisch, lees empirisch. Dat gezeur over de dingen achter de dingen, de werkelijkheid achter de schone of lelijke schijn. Wat een gedoe, wat een onzin.

Over een grid of raster of rooster zegt Wiki: 'Een rooster verdeelt datgene, waar het rooster overheen is gelegd, in cellen. Dit maakt het mogelijk een coördinatenstelsel op te zetten, waarna ieder punt door middel van een coördinaat kan worden bepaald. Bijvoorbeeld, de lengte- en breedtegraden op het aardoppervlak zijn een rooster dat om de aarde heen is gelegd.'

Precies om die reden dacht ik een raster te leggen over Jouw Jezus en over de in het Westen tegenwoordig mateloos populaire maar net zo slecht begrepen Siddhartha Gautama Boeddha. Zei Nietzsche niet dat Jezus de enige christen was? Eckhart Tolle blaat hem dat op YouTube na en zegt: ''Misschien zijn er twee of drie boeddhisten die Jezus begrijpen.' En dan komt weer dat mateloos irritante boeddhistische lachje dat niets meer is dan een truc. Dan houd ik nog meer van een Jezus waarvan sommigen vroeger, meenden dat Hij nooit lachte. Weet je Edith, anders kan het verstand er echt niet bij. Misschien is het de werkelijkheid net niet helemaal, maar wat kan het schelen. En weet je, het lachen vergaat ons allemaal. Vroeg of laat. Nu of straks, alhoewel ik begrijp dat we alleen het nu hebben.

Iets anders. De vrouw van mijn vriend was hier gisteren, het was zonnig en ze fietste, op haar elektrische, van Arnhem naar hier en dat waardeer ik echt. Mijn vriend gaat zoiets echt niet doen, die heeft de conditie niet, zelfs niet elektrisch, en is onderweg zo met zichzelf bezig dat ie halverwege niet eens meer weet dat ie onderweg was naar mij, zijn beste vriend, want verder heeft hij ook niet veel. Ze, de goede ziel, vertelde dat iemand op Intsa had gezegd dat die mijn brieven aan jou leest. En waardeert. Nou, dat mag in de krant. Die persoon had al eerder een veel te lange zin geschreven, vandaar dat dit stukje begint met 'Nog wat.'

Ze las me voor wat die persoon zei: 'Nog wat, waarbij de kern niet geraakt wordt omdat onzuiverheid altijd op de loer ligt bij het bouwen van dit soort taalkunst, waarvan ik moet zeggen dat het me jaren gekost heeft het maken ervan af te leren en sneller tot de kern van een betoog te komen, al lijkt dat in een beschrijvende zin ook niet van belang, met dien verstande dat het op dit platform gaat om het genieten van jouw werk, voorzover het mijn persoonlijke waarneming betreft, die me terugbrengt bij de beschrijvingen van Dostojewski met de vraag hoe hij gekeken zou hebben naar jouw werk dat hem vast gestimuleerd zou hebben, geïnspireerd is een betere beschrijving van het effect van de moeder aller virussen op zijn literaire beleving. Ik vind het mooi, en ik geniet van je brieven aan Edith.'

Wat me natuurlijk irriteert, lees 'pijn' doet, ik dat alweer de eer naar mijn vriend gaat en niet naar mij. Dat mensen niet weten dat ik bijna al het werk maak, het visuele bedoel ik, kan ik nog wel snappen omdat er nogal wiedes geen gewag gemaakt wordt van mijn inspanningen om zijn ego voortdurende sondevoeding toe te dienen. Dat begrijp ik wel. Anders zou het ook niet werken. Wist men dat mijn vriend al jaren in een painters-block zit en ik alles maakte, dan straalde het op mij af en dat was niet het oorspronkelijke idee. Maar dat men hem, mijn vriend verwarren met mij, waar het gaat om de correspondentie met jou, doet mij best veel pijn Edith, dat mag je gerust weten; we kennen elkaar nu al zo lang.

Als jij dat leest Edith, wat die mens - is dit een mens? - schrijft, vind jij dan ook dat mijn zinnen veel te lang zijn of valt het mee? Ik ben geneigd daarover te gaan twijfelen terwijl ik zo probeer mijn authentieke zelf te zijn, iets dat Jung volgens mij bedoelde met het begrip individuatie. Of zie ik dat verkeerd? En heb je Dostojewski gelezen? Ik denk wel dat het je aanspreekt. Mijn ego, Edith, dat in tegenstelling tot dat van jou volledig godloos is is geneigd deze waargenomen missing link tussen Joseph en Fjodor ontroerend te vinden. Of is dit niet het ego dat van zich doet spreken op zo'n moment Edith, is het mijn ziel? Ik vind dat kei lastig.

Inmiddels regent het hier niet meer zo hard. Misschien trekken de buien naar het oosten en zitten jullie er nu middenin?  

Liefs Joseph

 

 

 

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #84 'Stellar Classification'

The Last Crucifixion of the Christ VIII

'Stellar Classification'

 

 

BRIEF 84

aan Edith Stein 

The Last Crucifixion of the Christ VIII

'Stellar Classification'

Joseph M. Heij 

Wolfheze bij Arnhem

 

Lieve Edith,

Vanochtend had ik bij het ontwaken van mijn ego grandioze buikkrampen; ik denk dat ik het een teken is dat ik in mijn maag zit met dat verhaal over het ego dat ik je beloofde te vertellen. Wat denk jij? Ik heb mezelf voorgenomen om nu, voordat ik verder ga met schrijven, eerst nog even te luisteren naar een YouTube-verhaaltje van Eckhart Tolle die uitlegt hoe fantasieloos futiel een ego in principe is. Niks meer dan een door god geschapen maar amper bezield virus, dat door alle engelen in de ether liever vandaag dan morgen aangevallen en vernietigd moet worden. 

Tolle koos ik omdat veel mensen, uit ons eigen Westen, genadeloos in die man geloven terwijl ik het een charlatan vind. Maar, eerlijk is eerlijk, ik zet al mijn vooroordelen opzij en ga zo eens een keer open minded naar de man luisteren . Ik zei 'luisteren' want zijn onnozele kop hoef ik niet te zien en zijn eindeloze gehinnik tijdens zijn speeches hoef ik niet te horen. Tot straks, Edith, als je dan ook nog online bent. Beloof me dat.

[...]

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #83 'Virussen zijn toch ook kinderen van god?'

 

'Colloidal System'

(detail)

 

Dedicated to E.M.

mixed media on paper

90 x 90 cm

 

BRIEF 83

aan Edith Stein 

'Virussen zijn toch ook kinderen van god?'

Joseph M. Heij 

Wolfheze bij Arnhem

 

Lieve Edith,

Het schijnt dat virussen en bacteriën ook hun best doen om, net als alle levende wezens, de teloorgang van de laatste restanten van de nog levende natuur te overleven en eerder meer nageslacht wensen te verwekken dan minder. Dat is hun goed recht, want het zijn allemaal kinderen van god. Waarom wij vandaag de dag de mens zoveel hoger aanslaan dan deze minuscule wezens, zou ik niet zo gauw weten. Hopelijk snap je nu iets beter waarom ik het werk 'Colloidal System' noemde. Is het je nu nog niet duidelijk dan schrijf je me maar weer. 

Misschien heb ik je verkeerd ingeschat en ben je een stuk minder intelligent dan ik dacht. Dat geeft niet, dat maakt alleen maar dat ik meer om je geef, niet minder. Ik zoek niet naar macht over anderen, over jou, ik wil me in dienst stellen van dat wat jullie roomsen vroeger 'je naaste' noemden. Is dat Nachbar in het Duits of gebruiken jullie liever een ander, veel exotischer woordje? Buurman, buurvrouw, buurhen, klinkt zo volks.

Vanochtend vroeg mocht ik met zuster Jeanne mee naar de grote supermarkt in het dorp. Zij viste een heleboel garnalen uit de koopjeshoek. Ze had 3 dozen met van die grote dingen te pakken. Voor 50 cent per bak. Dat is echt goedkoop. Vooral als je bedenkt dat je als ze klein zijn een voor een de oogjes eraf moet knippen en vlak na de dood stuk voor stuk met de hand moet pellen. Ik snap wel dat ze duur zijn, maar ze zijn erg lekker. Jeanne had geluk vandaag, ze straalde helemaal.

Tot gauw,

Jouw Joseph

NB Over het menselijk ego kom ik nog te spreken, vandaag is het weer te mooi. Ik denk dat ik, achter in de hortus, ga proberen de hersendode Boeddha na te tekenen.

 

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #82 'Vavilovian mimicry'

 

The Last Crucifixion of the Christ VII

'Vavilovian mimicry'

 

 

BRIEF 82

aan Edith Stein 

The Last Crucifixion of the Christ VII

'Vavilovian mimicry'

Joseph M. Heij 

Wolfheze bij Arnhem

 

Lieve Edith,

Edith, de kunst van het overdrijven zit me in het bloed, vandaag al helemaal. De passiebloem aan de zonzijde van het hoofdgebouw, vlak bij mijn raam, bloeit dit jaar zo heerlijk vroeg, al vanaf half april, dat het me soms bijna gelukkig maakt. Voor een ogenblik bedoel ik. Een heel kort hier en nu, maar toch. 

'Eén enkel volmaakt onverschillig moment', zou de boeddha zeggen, 'is duurzamer dan alle eindeloos lijden en onstilbaar verlangen bij elkaar opgeteld.' Maar zover ben ik nog niet, niet de hele tijd. Niet alle schoonheid laat me onberoerd. De passiebloem heeft zo'n idiote bloeiwijze dat het mijn aandacht meer dan normaal trok.

Wist je dat de passiebloem zich om het opgerichte kruis van Jouw Jezus heeft gewikkeld? En dat er allerlei symbolen aan die prettig gestoorde bloem verbonden zijn die jij ook vast weet te waarderen? Volgens de overlevering, ik put nu uit Wikipedia, gebruikten Spaanse missionarissen in de zestiende eeuw en later, de passiebloemen om het kruisigingsverhaal van Jezus Christus aanschouwelijk te maken voor de heidenen, de inheemsen, indigenous tribes, first nations. 

Toen de patertjes in Amerika de passiebloemen ontdekten, 'zagen zij in de 5 kelk- en de 5 kroonbladeren een verwijzing naar 10 van de 12 apostelen: Petrus en Judas uitgezonderd.' - Ik snap dat laatste wel, want Judas was te uitverkoren en Petrus ook. - 'De 3 stampers leken op de spijkers waarmee Jezus Christus aan het kruis werd genageld.' - Twee in de handen en 1 in de beide over elkaar geslagen voeten. - 

'De corona leek op de doornenkroon van Christus.' - Dat kan niemand ontkennen. - 'De kronkelige ranken leken op een zweep.' - Beetje vergezocht. - 'De 3 schutbladeren stelden de 3 Maria's bij het kruis voor.' - Het is waar dat er 3 Maria's of Maya's waren en niet 1, net zoals er 3 goden zijn. - 'Het blauw van de bloem verwees naar de hemel of naar het blauwe kleed van Maria.' - Beetje erg voor de hand liggend. - 

'Aangezien passiebloemen pas in de 16e eeuw in Zuid-Amerika ontdekt zijn', zegt Wikipedia, 'moet de legende dat de plant zich om het kruis van Christus heeft gewonden als onzin worden afgedaan.' - Lijkt me vrij overbodig om te zeggen, maar met al die wappies vandaag de dag wellicht toch niet helemaal overbodig - 'Het verhaal is waarschijnlijk' - dat woord is werkelijk volstrekt overbodig - 'aangepast om het kloppend te maken met de beschrijving van Passiflora caerulea, omdat deze soort waarschijnlijk als eerste passiebloem in Europa is geïntroduceerd.'

Wel leuk, Edith, om te lezen, dat ik zonder het te weten van alle bloemen uitgerekend die bloem gebruikte, de Passiflora, een bloem waarvan ik weet dat mijn beste vriend die in zijn tuin heeft staan en heerlijk vindt om na te tekenen. Nu nog hopen dat het meer likes op zijn Insta genereert, want de theorie is, dat wanneer er bloemen op staan, op een Insta-plaatje, de aandachtbehoeftige als vanzelf meer likes krijgt dan zonder bloemen en vrolijke kleuren. Voor mijn vriend hoop ik dat voorwaar, want hem ontbreekt het ten ene male aan zelfvertrouwen.  Voor mezelf zou ik er al vrede mee hebben wanneer ook nu weer een doodenkele volger mijn vriend zonder enige gewetensnood wilde 'ontvolgen', zoals ik hoop dat steeds meer mensen Jouw Jezus 'ontvolgen'. - Net niet hetzelfde als ontvolken. - Neem me niet kwalijk, Edith.

Haal vandaag, de Romeinen indachtig, alweer het beste uit jezelf, Edith. Pluk de dag. Maakt niet uit waar je bent. Je hebt, wanneer wij Eckhart Tolle moeten geloven, alleen het hier en het nu. Verder niks, maar dat hoeft ook niet, want het nu is alles. Het zou jou ook sieren wanneer je bij de dag kon leven. Het levert karmapunten op; het hele idee van succes is een keuze hangt ervan af; en het geloof, vooral dat van jou, zou in de kracht van het nu, dat is de Heilige Geest, bergen moeten kunnen verzetten. Lukt het allemaal niet vandaag, dan heb je het aan louter jezelf te danken of te wijten, want de omringende werkelijkheid kun je in je niet veranderen. Alleen aan jezelf kun je blijven sleutelen tot aan het oprukkende einde.  

Met z'n allen kun je soms ook wel een keer iets kleins veranderen. Bijvoorbeeld aan de oorlog in Gaza. Jammer wel dat al die protestanten vooral het Israëlische leger willen stoppen en niet Hamas. 

Morgen wil ik iets zeggen over het ego. Tot schrijfs.

Liefs Joseph

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #81 'Colloidal System'

 

'Colloidal System'

Dedicated to E.M.

mixed media on paper

90 x 90 cm

 

 

 

BRIEF 81

aan Edith Stein 

'Colloidal System'

Joseph M. Heij 

Wolfheze bij Arnhem

 

Lieve Edith,

Bijna heb ik dat ding af dat mijn vriend al twee jaar eerder klaar had willen hebben, een beeld met als onderwerp 'Moeder van alle Virussen'. Omdat het toen nog Corona was. Omdat we in die tijd nog midden in de hausse aan kunstenaars zaten die elke dag een nieuw werk postten omdat ze in quarantaine zaten maar daar wel graag aan wilden verdienen. 

Mijn vriend kwam in die tijd amper toe aan het maken van nieuw werk. Niet omdat het Corona was, daar was ie blij mee, maar omdat hij gevangen zat in zijn eigen burn-out. Blij was ie joh, toen ineens iedereen in exact hetzelfde schuitje bleek te zitten als hij. Niemand kwam nog buiten zonder hond, geen ziel kon iets belangrijks openbaren tenzij via de zoziale media. 

Omdat hij, mijn vriend, een enorme artists-block had - ik heb je daar volgens mij al eens over verteld - zeg maar een blokkade om dingen te maken zoals schrijvers dat hebben - zijn verbeeldingskracht en energie lieten hem totaal in de steek - en hij daar, tegenover mij, niet ophield om over te zeuren - alsof ik niet genoeg heb aan mijn eigen sores - wilde ik hem ter wille zijn en verrassen met een nieuw werk dat Covid-19 tot onderwerp had. Sorry Edith. Beetje onhandig gezegd in één zin. Jullie Duisters zijn meesters in het almaar langer maken van een en dezelfde zin. Herinner je je Kafka nog? Het duurde en duurde maar voor hij, mijn vriend, aan de gang ging en eenmaal op weg vorderde het maar tergend langzaam.  

Nu is het, Edith, nu is dat werk schele mosterd na de warme maaltijd. Niemand is nog bezig met Corona. En daarom heb ik hem ook geadviseerd om geen titel te geven met het woordje 'Corona' erin. Te obvious, de makkelijk, te gewichtig ook. 'Beste vriend', zei ik, 'maak het niet voornamer dan het is. Het waait heus gauw weer voorbij; men gaat, als het noodweer overgewaaid is, liever gisteren dan morgen over tot de orde van de beloftevolle nieuwste dag. Ben wel benieuwd welke titel het is geworden, maar ik vrees het ergste.

Wie E.M. is weet ik niet; dat wil hij niet zeggen. Het zal wel iemand zijn die hij kende en die het virus niet of amper heeft overleefd. Ik vind dat hij net doet of hij enorm empathisch is, enorm betrokken op de naakte existentie, maar ik zie dat anders. Hij heeft niet door dat hij vooral met zijn eigen lot begaan is en daar anderen voor opstelt alsof het een schaakspel is.

Ik hoor graag of jullie ook zo mooi weer hebben vandaag als wij. Ik heb een enorm goede luim.

Liefs Joseph

   

 

 

 

 

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #80 'The Rainbow Body'

 

 

The Last Crucifixion of the Christ VI

'The Rainbow Body'

 

 

 

BRIEF 80

aan Edith Stein 

The Last Crucifixion of the Christ VI

'The Rainbow Body'

Joseph M. Heij 

Wolfheze bij Arnhem

 

Lieve Edith,

Eergisteren, zaterdag 4 mei, zaten wij hier met z'n allen dodenherdenking te kijken. Op NPO1, op de enorme LED-flatsquare tv die in de grote eetzaal staat, het kloppende hart van het koekkoeknest. Overdag staat er meestal sport op, vaak voetbal of tennis, soms de Formule 1, wanneer Onze Max weer eens te hard rijdt. 's Avonds kijkt iedereen het liefst naar een quiz of spelprogramma, doorgaans zeer licht verteerbaar zonder enige inbreuk op de mentale spijsvertering. Sommigen wilden de tv op RTL4 hebben, maar toen ik begon te schreeuwen dat ik daar niet van gediend was, ging het op NPO. Niemand zit te wachten op mijn hoorcolleges, dat weet ik en dat zet ik in indien nodig. Niemand kan tegen mij op, zowat niemand kijkt ooit iets dat ik kijk.

Omdat ik momenteel gecontroleerd op YouTube mag, heb ik me deze week eens vermaakt met filmpjes over chakra's, zeg maar energiebanen in het lichaam. Wat een hutspot. Aanvankelijk lijkt het allemaal glashelder: je hebt er zeven. Die zitten op centrale punten op de verticale as van het menselijk lichaam. De bovenste zweeft net boven het hoofd, de onderste zit in de aars. Het verloopt, van boven naar beneden, van paars, via het spectrum naar rood. Kennelijk is er in Tibet zo nu en dan ook wel eens een regenboog te zien.

Kijk je meditatiefilmpjes dan lijken die allemaal behoorlijk veel op elkaar. Zeg maar verdacht veel. Want welke evolutionaire religie zit zo eenvoudig in elkaar dat je de na een poosje studeren nog snapt wat je leest? Er blijken, uiteraard, veel meer chakra's te zijn dan zeven. Of minder. Vijf kan ook. Deed me denken aan de vijf wonden van Christus en daar zocht ik natuurlijk naar, dat snap je. Maar, zoals ik weet, zoals jij beter weet, is het aantal wonden dat je op het dooie lichaam van jouw Christus kunt tellen bekant eindeloos. Zoiets is er met de Chakra's ook aan de hand. Eigenlijk is elke wond een energieknooppunt.

Gisteren heb ik me ledig gehouden met het aanbrengen van zeven chakra's op de gekruisigde en met het perforeren van het Boeddhalichaam met de vijf hoofdwonden. Ook heb ik wat struikgewas aangebracht zodat het allemaal wat meer op aarde speelt dan in de abstracte ether. Mensen willen zich kunnen invoelen. Dat lukt beter als je laat zien dat het slecht gaat met de natuur. Vandaar dat ik het wat sombertjes heb gehouden, zonder bloemen en vogels. Je weet toch wel Edith, dat veel hedendaagse christelijke kunstenaars liever aan de kant van het paradijs zitten dan aan de oever van de Styx? Men wil zo af en toe toch ook wel eens iets verkopen? We zijn toch in Holland, het land met de koopmansgeest die ook zijn eigen verkoopmanswederhelft verdomd goed kent? 

Weet je Edith, ik heb niks tegen vogels en bloemen. Zoals jij, in Birkenau, je hart kon ophalen aan de enkele vogel die luid zingend over het kamp vloog, aan een geurende bloem die niet voortijdig werden opgegeten, zo hang ik aan flora en fauna in onze keurig aangeharkte hortus conclusus. Maar waarom een gemartelde, een gelynchte, opvrolijken met bloemen? Ja, natuurlijk doe je dat bij een graflegging, wanneer het opengereten lijk in een lijkwade is gewikkeld, of in een mooie eikenhouten kist ligt. Dan legt iedereen bloemen neer, kransen, met linten: 'we vergeten je nooit', 'voor altijd in ons hart', 'rust zacht', 'forever young', 'vluchten kan niet meer'.

Waarom zou Maria onder het kruis van haar Zoon bloemen leggen zolang die nog leefde en bezig was met zijn doodstrijd tegen de alles verblindende pijn? Wat heb je eraan om je dan voor te stellen dat je wonden allemaal bloemen zijn? Wat koop je voor een veel te dure bos bloemen of kransen die aan je bloedende voeten worden gelegd? Anderzijds hebben dat soort hedendaagse christelijke kunstenaars natuurlijk volstrekt gelijk dat de pijn anders niet verkoopt. De existentiele doodskreet van de gemartelde moet behapbaar blijven, want anders biedt het geen troost, geen uitkomst.

'Godverdomme mijn god, waarom laat je mij uitgerekend nu in de steek?' 

Misschien ga ik dat ook wel doen Edith, wat vrolijke voorjaarsbloeiers zaaien onder het kruis of een regenboog tevoorschijn toveren in de lucht die betrekt en noodweer voorspelt. Niet omdat ik dat zelf wil, Edith, niet omdat ik denk dat de gekruisigde boeddha er troost aan ontleent, maar omdat Mijn Vriend dan wellicht eens iets verkoopt. Francis Bacon, de Engelse schilder, had geen vrouw en kinderen om te voeden, hij kon met een gerust hart de diep existentiële angst voeden. Hij hoefde niet dat wat de ziel allemaal beleeft na de dood ten tonele voeren. Geen bezoek aan huis, geen bloemen.

Een frisse lentegroet,

Jouw Joseph

 

 

 

 

Brieven aan Edith Stein #79 'Een slaapzieke tuinkabouter uit een wereldvreemde cultuur'

 

 

The Last Crucifixion of the Christ V

'The Riddle'

 

 

 

BRIEF 79

aan Edith Stein 

The Last Crucifixion of the Christ V

'Een slaapzieke tuinkabouter uit een wereldvreemde cultuur'

Joseph M. Heij 

Wolfheze bij Arnhem

 

Lieve Edith,

Hoe oud zou jij nu zijn als de nazi's Europa niet onder de voet hadden gelopen zoals Putin momenteel Oekraïne? Je was toch twee jaar jonger dan Adolfus? Dan was je nu 133, hij 135. Ik had je graag eens opgezocht in het klooster in Echt. Misschien zat je de laatste jaren zelfs wel dichter in de buurt, want hier om de hoek, in Oosterbeek, is een rusthuis voor bejaarde nonnetjes. Mijn Duits is redelijk, jouw Nederlands vast vlekkeloos. Zoals alles aan jou vlekkeloos is en maagdelijk. Zoals alles aan mij bezoedeld is. Ik mis de gesprekken met jou.

Was je trouwens, ik weet dat niet, door de paus heilig verklaard of alleen zalig? En waarom precies? Dat je de exacte leer, de dogmatiek, van a tot z moet aanhangen, snap ik, anders kun je beter lid worden van een andere club. Maar moet je als roomse een voorbeeldig, bijna zondeloos leven hebben geleid of is dat niet nodig? Een wonder hebben verricht? Ik bedoel iets bovennatuurlijks. Zou je, als je nog had geleefd, naar je eigen zaligverklaring zijn gegaan of had je dat geweigerd omdat je tegen de genocide op de Palestijnen in Gaza was? Zou je, als je een NDE kreeg op het moment van heiligverklaring, de dood na een hartaanval, zou je dan ineens radicaal anders naar zo'n enorme verenpracht in de aars van je ego kijken dan vlak voordat je stierf? Of was de hartaanval de oorzaak van de eer die jou te beurt viel?

Terug naar de collages. Om Joden en Palestijnen een beetje te verbroederen, verwisselde ik in de allerlaatste fotoshopcollage de kop van Jezus met die van Boeddha. Dat lijkt makkelijker gezegd dan gedaan en dat was ook zo. Want een lijdende boeddha is amper te vinden. Eentje met een beetje een menselijk gezicht al helemaal niet. Ze staren stuk voor stuk zo onmenselijk strak voor zich uit dat je, wanneer je langs zo'n ding loopt, je begint af te vragen of ze überhaupt nog wel bij bewustzijn zijn, of ze ooit echt hebben geleefd. Of ze ooit wel een mens waren. Met echt vlees en echt bloed. Is dit wel een mens?

Na lang zoeken vond ik de Thaise boeddha het meest geschikt. Omdat die een enigszins menselijke glimlach op hun gelaat weten te toveren. Sommigen dan. Lang niet allemaal. Bij veel van die lui is het een grijns die volledig verkrampt is. Verstard. 'Aardig blijven, aardig zijn' is hun mantra, tot je een ons weegt of ontploft, zoals je wel vaker ziet in die wereld.

Maar, eerlijk is eerlijk, met de tronie van jouw Jezus had ik het ook moeilijk. Genoeg schitterende koppen van gepijnigde gezichtjes met een enigszins gelaten uitdrukking. Maar allemaal geschilderd. Ik moest verdomd goed zoeken voor ik een gebeeldhouwde kop vond die het kon meten met de lieflijke glimlach van die ene boeddha. Eentje uit de Spaanse gotiek. Uit Catalonië. Je ziet meteen dat ie nog op aarde is, nog niet verlost, maar wel wil. 

Ik denk dat Jezus en Gautama elkaar aardig zouden hebben gevonden als ze elkaar tijdens hun leven hadden ontmoet. Ik weet niet of dat historisch gezien een optie is. Ik denk ook dat de eerste wel van plek had willen ruilen, maar de laatste liever niet. Keihard doodgemarteld worden door de Romeinen is toch wel even iets radicaal anders dan der dagen meer dan zat onder een boom gaan zitten kauwen op de laatste restanten van je immer jeukende ego.

Edith, vertel me morgen eens wat jij van het boeddhisme weet en waarom zoveel westerlingen het tweeduizend jaar lang begrepen kruis ineens niet meer lijken te begrijpen en massaal inwisselen voor zo'n slaapzieke tuinkabouter uit een ons wereldvreemde cultuur?

Liefs Joseph