Steppenwolf tussen Amerikaanse Pelsjagers [2]
De digitale collectie 'National Archives Collection of Foreign Records Seized' herbergt vier opnames van Heinrich Hoffmann van Adolf Hitler uit 1923 of 1925. De foto's zullen aan het einde van WOII door de Amerikanen zijn gevonden en als jachttrofeeën zijn meegenomen zijn naar de VS en maken nu onderdeel uit van de 'U.S. National Archives'.
Niet duidelijk is of de pelsjagers slechts deze vier foto's van de rioolrat opraapten of nog een aantal meer. Ook wordt nergens duidelijk of het ging om vier glas-negatieven of om afdrukken daarvan. Duidelijk is wel dat twee afdrukken zijn gemaakt toen de glasplaatjes al kapot waren geknapt, bij een bombardement, bij de bestorming door de Russen van Berlijn, toen de SD probeerde deze meest artistieke onder de opnames van hun godenzoon veilig te stellen, of te vernietigen.
Op de twee maagdelijke foto's zoomt Hoffmann in op het bovenlichaam en de kop van de aankomende staatsman die 'redelijk zelfbewust' in het oog van de slijmerige fotograaf kijkt. Waar hij zijn handen moet laten weet Hitler niet goed, de vingers weten zich al helemaal geen houding te geven en vluchten in de palm van zijn hand. -Een beetje zoals God zijn eigen verzameling dode en verdronken ottertjes in Zijn Handpalmen houdt. Aldus de Heilige Schrift.- Het zijn goede portretfoto's, maar de twee verminkte opnames spreken eindeloos veel meer tot de verbeelding.
Niet alleen zie je de door een aardbeving veroorzaakte aardbreuken zonder enige genade door het beeld lopen, er zijn ook een paar flinke happen uit deze eeneiige tweeling gevreten, precies zoals in enkele toverachtige opnames van hoerenmadammen van de Amerikaanse fotograaf Ernest Joseph Bellocq (1873 - 1949). Jammer wel de kop van Adolf niet een keer flink is weg is gekrast door een overijverige en driftige beeldenstormer. Bellocq anonimiseerde zijn madammen soms wel. Uit piëteit, om hun ware identiteit te verhullen.
Bij Adolf valt er niets te verhullen, alleen te onthullen. Er valt niets te verbergen, er is geen ware identiteit dan die we nog niet kenden. Uit piëteit hoeft geen mens iets weg te krassen, uit te gummen, uit te vlakken uit het gelaat van deze meest dode ziel aller tijden. Liever niet zelfs. Elke opname, elk fotografisch of filmisch beeld, elke stemband onthult hoe prettig gestoord Adolf Hitler was, in die zin dat hij van meet af aan niet spoorde, zoals de meeste mensen niet sporen.
Zie deze mens, die in tegenstelling tot de immer groeiende grote schare volgelingen, de kans kreeg de innerlijke hellehond uit de krochten van zijn ziel te bevrijden van elke vorm van beschaving. Jammer dat de geallieerde pelsjagers zo lang deden over datgene waar ze goed in zijn: het opjagen, doden en prepareren van uitgerekend deze wolf, dit mooi getekende, warme pelsdier.
[1] 'National Archives Collection of Foreign Records Seized, 1675 - 1958', https://www.hitler-archive.com/index.php?y=1923
[2] 'Steppenwolf' is een verwijzing naar de gelijknamige roman van Herman Hesse uit 1927.
[3] 'National Archives Collection of Foreign Records Seized, 1675 - 1958', https://www.hitler-archive.com/index.php?y=1923
